Slow life w wielkim mieście

Czyli miasta przyszłości

Ż

ycia w mieście nie da się porównać z tym wiejskim – są to dwie zupełnie odmienne rzeczywistości. Nie przenikają się, nie łączą a spotykają jedynie w formie miast-ogrodów.

Po nocnych, intensywnych opadach śniegu wychodzę rano na trening nordic walking do lasu. Brniemy w wysokich butach w dość głębokim nieprzetartym śniegu, na którym układają się malownicze światłocienie. Wszystko wkoło wygląda miękko i spokojnie.

Wyruszam zaraz po tym do miasta. Tylko Hiszpanie i Włosi z fascynacją ślizgają się na błocie pośniegowym – miasto jest już prawie czyste a kupki śniegu wciśnięte w zakamarki chodników stają się coraz mniej istotne.  

Po weekendzie odprowadzam dziecko do przedszkola – przeprawa z wózkiem po nieodśnieżonych chodnikach i śnieżnych muldach przykrywających zastygłe błotne koleiny jest niemalże wyczynem sportowym. Przypominam sobie równe chodniki… Nie, niczego nie żałuję - po prostu porównuję.

***

Te dwa przeciwne światy powinny inspirować i uczyć się od siebie nawzajem - na szczęście wiele miast „zielenieje”, stając się pomału miastami przyszłości. Coraz łatwiej jest tu zbliżyć się do natury, spacerować z przyjemnością i zwolnić tempo życia.

A za co tak uwielbiam metropolie? Za sieć ścieżek rowerowych i wypożyczalnie rowerów, łąki stworzone na wzór tych naturalnych, które coraz częściej można spotkać na skwerach.

Place zabaw, deptaki, krzesełka, ławki, stoliki i leżaki w parkach, place wyłączone z ruchu samochodowego, trawy sadzone w niespodziewanych miejscach.

Możliwość dojścia na piechotę do lekarza, piekarni, apteki, drogerii, restauracji, kina czy szkoły. Brak konieczności posiadania samochodu.

Sklepy ze zdrową żywnością blisko domu, targi z żywnością ekologiczną, ogrody i ule na dachach oraz ogródki działkowe, coraz częściej otwarte dla zwiedzających.

V. Lueken w swojej książce „Nowy Jork. Neurotyczna stolica świata” napisała:

„Życie na wsi z kilkoma kurami, grządkami sałaty i kolektorami słonecznymi na dachu obciąża środowisko, i to o wiele bardziej niż życie w mieście takim jak Nowy Jork. Na wsi do najbliższego supermarketu można dojechać tylko samochodem. Gdy okoliczna przyroda jest trudna do pokonania, do sklepu można dotrzeć tylko SUV-em. Stare domy, szczególnie lubiane przez przeciwników miasta, są pod względem techniki ogrzewania i klimatyzacji jedną wielką ekologiczną katastrofą. Przestronne, jak się w idealnym przypadku jawią swym mieszkańcom, nakłaniają do tego, żeby sprawiać sobie rzeczy, których nikt nie potrzebuje. Najbliższa pralnia niekiedy znajduje się w takiej samej odległości co najbliższy supermarket, dlatego też poza zamrażarką i olbrzymią lodówką, urządzeniem do sztucznego nawadniania zagonów z warzywami strączkowymi oraz kosiarką do trawy w gospodarstwach domowych na wsi wiele razy w tygodniu pracuje także pralka i suszarka”.

Krótko mówiąc: Live smaller, live closer, drive less.