Dziurawiec pospolity i suszarka do ziół czyli jak suszyć zioła

W moim ogrodzie w tym roku pojawił się nie-wiadomo-skąd dziurawiec zwyczajny (w dość dużych ilościach). Przywitałam go z uśmiechem na twarzy i stwierdziłam, że szczypta magii (ziół) pojawiająca się ni z tego, ni z owego może przynieść naszej rodzinie wiele korzyści. 

Dziurawiec awyczajny

Od razu sięgnęłam więc do książki „Zioła w kuchni i domowej apteczce” (REA-SJ) i przeczytałam, że:

·        Najwięcej substancji czynnych dziurawiec zwyczajny zawiera około 21 czerwca (w dzień przesilenia letniego), można go jednak zrywać w lipcu i sierpniu;

·        O dziurawcu mówi się „boża krew” lub „krew św. Jana”, ponieważ jest jedną z najbardziej wszechstronnie działających roślin leczniczych;

·        Nie tylko łagodzi on stany depresyjne, lecz także wspomaga gojenie się ran;

·        Dzięki swoim właściwościom przeciwwirusowym jest szczególnie pomocny w czasie grypy i przeziębienia;

·        Dziurawiec działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie, wzmacnia cały organizm;

·        Nazywany jest „arniką” dla nerwów, co oznacza, że działa uspokajająco w sytuacjach stresogennych;

·        Z dziurawca przyrządzamy nalewki lub napary;

·        Przy spożywaniu nalewki i naparu z dziurawca powinniśmy pamiętać o pewnym ograniczeniu: nie przyjmujemy ich dłużej niż 6 tygodni z rzędu (maksymalna dzienna dawka nalewki to pół łyżeczki).

·        Poprzez działanie hyperycyny dziurawiec zwiększa wrażliwość organizmu na światło. Oznacza to, że światło słoneczne i sztuczne może uczulać skórę, dlatego podczas kuracji dziurawcem nie wolno się opalać; innymi słowy: w przypadku spożycia zbyt dużej dawki dziurawca, może dojść do reakcji fototoksycznej na skórze pod wpływem działania promieni UV;

·        Roślina uznawana jest za lekko trującą;

Postanowiłam zrobić suszarkę do ziół,  poprosiłam więc Pawła siedząc w domu ze śpiącą Maliną i odpoczywając przy książce po treningu Nordic Walking: wbij gwóźdź, albo coś takiego z przodu drewutni.

Wybrałam to miejsce ponieważ w czasie suszenia zioła nie tolerują wysokich temperatur ani wilgoci, w takich warunkach tracą wszystkie swoje substancje czynne. Paweł zrobił to, o co prosiłam a ja tym samym w łatwy i dość przyjemny sposób stałam się posiadaczką suszarki do ziół.

Moja suszarka do ziół

Należy tylko pamiętać o następujących zasadach:

1.     Najlepiej suszyć zioła w miejscach zacienionych i przewiewnych, np. w altankach ogrodowych, wiatach czy spichlerzach;

2.     Kuchnia nie jest odpowiednim miejscem, ponieważ jest w niej zbyt wilgotno;

3.     Jeśli po ususzeniu zioła mają plamki albo ciemny kolor, oznacza to, że są bezwartościowe;

4.     Dłuższe pędy wiążemy w pęczki i wieszamy czubkami do dołu w zacienionym miejscu;

5.     Rośliny powinny schnąć od 4 do 8 dni, w zależności od wilgotności powietrza i temperatury.

6.     Do przechowywania zasuszonych roślin najlepiej nadają się zakręcane słoiki lub puszki – naczyń nie należy wystawiać na bezpośrednie działania światła, ponieważ zioła stracą wówczas cenny substancje czynne.

Dziurawiec jest jednak na tyle interesującą i wartościową rośliną, że warto zainteresować się nią bardziej szczegółowo  - dlatego wszystkich zainteresowanych odsyłam do artykułu na jego temat.

Sama postanowiłam ususzyć zioła i przechować je do zimy aby w odpowiednim czasie wzmocnić się naparem z dziurawca, 3 razy dziennie. Przygotuję go według instrukcji:

1 czubatą łyżeczkę suszonych kwiatów i górnych części łodyg zalewamy 250 ml wrzącej wody i odstawiamy pod przykryciem na 5 minut.

Ale wszystko w swoim czasie…

I jeszcze jedna: suszone ziele oraz kwiaty dziurawca można kupić w sklepie zielarskim – ależ nasz współczesny świat jest wygodny…